Międzynarodowy Dzień Bloga i Blogera. Czy blogowanie to "ciężka praca"?

31 sierpnia to Międzynarodowy Dzień Bloga i Blogera. Już od dłuższego czasu bardzo intensywnie zastanawiam się, w jakim kierunku powinnam pójść ze swoim blogiem i nadal nie podjęłam w tej kwestii ostatecznej decyzji...Część z Was najbardziej ceni tu sobie pomysły dla rodziców i nauczycieli. Inni zaglądają do nas po wpisy dotyczące rodzinnych podróży, dziecięcej literatury lub adopcji dziecka...Szczerze mówiąc sama już nie wiem, czy mam się jakoś konkretnie określić i "wyspecjalizować" w danym temacie - czy może pisać o wszystkim po trochu, by każdy z Was mógł znaleźć tu coś, co go zainteresuje...

Dzisiaj jednak z nieco innej beczki. Postanowiłam odpowiedzieć sobie i Wam na pytanie: czy blogowanie to dla mnie "ciężka praca"? Ciężka - niekoniecznie. Ale na pewno bardzo czasochłonna, wymagająca całego morza kreatywności, sporego zaangażowania i bycia na bieżąco w social mediach (co - przyznam szczerze - nie zawsze mi się udaje).

 zdjęcie: www.pixabay.com/kaboompics

Komuś, kto nigdy osobiście nie miał do czynienia z blogowaniem lub nie uczynił z niego choć częściowego źródła swoich dochodów może wydawać się, że pisanie bloga to banalnie prosta sprawa. Zasiadasz przed komputerem, w ciągu kilkunastu minut kleisz jakiś post o niczym - a potem klikasz w przycisk "publikuj" i zadowolony z siebie odchodzisz do innych, mniej absorbujących zajęć...Jeśli uważasz podobnie - to gwarantuję Ci, że nic bardziej mylnego! 

Nie jestem jakąś wielką, niesamowicie popularną blogerką. Nie mam setek tysięcy obserwatorów, milionowych zasięgów i nie zarabiam tyle,by wynagrodzenie za jeden blogowy wpis mogło ufundować mi miesięczny pobyt na Bali ;) Mimo wszystko często spędzam przed komputerem długie godziny, wstaję bladym świtem by ogarnąć harmonogram i zaplanować posty na najbliższe dni albo całymi nocami przygotowuję recenzje, przedszkolne karty pracy, inspiracje plastyczne, relacje z podróży, domowe eksperymenty czy inne treści, które moi Czytelnicy mogą potem skopiować lub pobrać na swój dysk jednym kliknięciem myszki.

Absolutnie nie narzekam, bo pisanie bloga to przede wszystkim moja pasja i wielka frajda, bez której na obecnym etapie nie wyobrażam sobie życia! Chciałabym tylko, żeby osoby zaglądające tu z zewnątrz (spoza  blogosfery) miały świadomość, iż blogowanie to nie tylko samo tworzenie artykułów, dzielenie się własnymi opiniami i przemyśleniami. Blogowanie to również:

• nabywanie nowych umiejętności technicznych i ogarnianie pojęć chociażby takich jak SEO, dobór odpowiednich słów kluczowych oraz pozycjonowanie strony (więcej na ten temat można znaleźć tutaj: https://afterweb.pl/pozycjonowanie-stron/);
  
• przygotowywanie sesji zdjęciowych do wpisów oraz późniejsza obróbka fotografii w programach graficznych;
• bieżące odpisywanie na komentarze i prywatne wiadomości od Czytelników oraz na maile od firm, wydawnictw i agencji marketingowych;
• tworzenie treści w social mediach (zdjęcia, Instastories, zajawki wpisów blogowych, live'y na Facebooku);
• promowanie bloga na różnego rodzaju forach,grupach i serwisach dla pasjonatów - by trafić do jak największego grona zainteresowanych odbiorców;
• niejednokrotnie również prowadzenie własnej facebookowej grupy lub internetowego sklepu, oferującego produkty firmowane nazwiskiem Blogera;
• tworzenie reklam i kampanii na Facebooku czy Instagramie;
• ponoszenie wydatków związanych z hostingiem,własną domeną oraz zakupem wszelkich potrzebnych sprzętów (nowy laptop,dron,aparat...);
  
• udział w konferencjach, spotkaniach,wyjazdach i innych eventach,powiązanych bezpośrednio z działalnością blogową;
• podpisywanie umów, wystawianie rachunków lub faktur - a następnie rozliczanie wszystkich kosztów z księgową;
• sporządzanie podsumowań zrealizowanych kampanii (przesyłanie screenów, statystyk z Google Analytics)...

zdjęcie: www.pixabay.com/kaboompics

Jestem przekonana, że bardziej zasięgowi Blogerzy mogliby tak wymieniać niemal w nieskończoność. Dla wielu z nich blog to nie tylko dodatkowe przysłowiowe  "kieszonkowe" czy drobne "na waciki" - ale po prostu stała normalna praca, pochłaniająca zdecydowanie więcej czasu i energii niż klasyczny etat. Do tego wymagająca również wielkiej odporności psychicznej, ciągłego mierzenia się z internetowym hejtem,ludzką zawiścią i brakiem zrozumienia...

A zatem,czy blogowanie to dla mnie gra warta świeczki? Odpowiem Wam,że po stokroć TAK - bo niesamowicie poszerza horyzonty, daje całe mnóstwo satysfakcji i umożliwia poznanie osób,których nigdy w życiu nie spotkałabym w moim realnym, oderwanym od bloga świecie! 

Jestem bardzo ciekawa Waszych poglądów na ten temat! 

Serdecznie zachęcam do podzielenia się nimi w komentarzach :)

                                                                                                                                                                                       

"Tylko bez całowania..." - czyli Grzegorz Kasdepke o tym, jak sobie radzić z niektórymi emocjami.

Na temat Grzegorza Kasdepke krążą wśród książkomaniaków już niemal legendy - więc w końcu i my postanowiliśmy sięgnąć po jedną z książek,które wyszły spod Jego pióra. Dobór samego tematu - czyli emocji dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym - generalnie wydaje mi się bardzo potrzebny i trafiony, natomiast już jego realizacja jakoś specjalnie mnie nie zachwyciła. Również w przypadku Bąbla zabrakło przysłowiowej "kropki nad i" - która sprawia,że po określone lektury sięga z uporem maniaka, wciąż od nowa,dosłownie nie mogąc się nimi nasycić...

"Tylko bez całowania" to zbiór krótkich opowiadań o najróżniejszych uczuciach i emocjach: tęsknocie,wstydzie,zazdrości,gniewie,wstręcie,nudzie,radości oraz poczuciu krzywdy. Słowo "krótkich" wydaje się tutaj w pewnym sensie kluczowe - ponieważ niejednokrotnie odnosiłam wrażenie, że dany rozdział kończy się,zanim jeszcze w ogóle zdążył się zacząć,rozwinąć i nabrać tempa...Być może zbyt dużo było tutaj typowego dziecięcego przekomarzania,wzajemnego przerzucania się docinkami i ripostami - przez co w efekcie małemu Czytelnikowi może być dość trudno wywnioskować,o co tak naprawdę chodziło w poszczególnych historiach.

Opowiastki dotyczyły grupy przedszkolaków oraz sympatycznej pani Miłki,która odwiedzała dzieci w ich placówce, w towarzystwie tajemniczego teatralnego pajacyka. W zamyśle Autora miał on pomagać dzieciom w lepszym zrozumieniu pewnych emocji i znalezieniu sposobów na poradzenie sobie z nimi - jednak moim zdaniem postać pajacyka tak naprawdę niewiele do książki wnosi,odgrywa tam naprawdę marginalną rolę i równie dobrze mogłoby go wcale nie być...W zasadzie w każdym z rozdziałów brakuje mi jakiegoś wyraźnie zarysowanego punktu kulminacyjnego, zwrotu akcji lub sensownej, podsumowującej wszystko puenty.

Oczywiście są też aspekty książki,które oceniam bardzo pozytywnie - jak chociażby zabawne ilustracje Pauliny Daniluk, jakość i estetyka charakterystyczna dla Naszej Księgarni oraz zwięzłe porady dla dzieci i dorosłych,które mogą stać się punktem wyjścia do naprawdę interesującej dyskusji o emocjach. Niemniej jednak, raczej nie jest to pozycja, która jakoś szczególnie zapadła nam w pamięć i skradła nasze serca - choć oczywiście nie wykluczam,że jeszcze kiedyś damy Panu Grzegorzowi kolejną szansę,by mógł nimi zawładnąć ;)

"Tylko bez całowania, czyli jak sobie radzić z niektórymi emocjami"

Wydawnictwo Nasza Księgarnia

tekst: Grzegorz Kasdepke

ilustracje:  Paulina Daniluk

stron: 64 / wiek: 3-6

Atrakcje dla dzieci w Wielkopolsce. Tropem wielkich podróżników - Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykowie.

Kojarzycie kultowy "Dywizjon 303" oraz pozostałe książki Arkadego Fiedlera, którymi wsławił się jako wybitny polski prozaik, podróżnik i reportażysta? Ja miałam z nimi do czynienia praktycznie od dziecka, bo na półkach mojego taty nigdy tego typu literatury nie brakowało. Wiedziona dawną sympatią,nostalgią i sentymentem z młodzieńczych lat - postanowiłam zabrać swoich Mężczyzn do Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykowie pod Poznaniem. Z poniższej relacji dowiecie się, czy warto odwiedzić to miejsce - i jakie atrakcje dla dzieci w Wielkopolsce tam na Was czekają :)

Kim tak w ogóle był Arkady Fiedler? Zdaję sobie sprawę, że obecnie najprawdopodobniej nie jest to postać zbyt popularna i powszechnie znana - zwłaszcza wśród nowych pokoleń, nastawionych na zupełnie inne rozrywki i wzruszenia... Mi natomiast od zawsze kojarzył się głównie z poznawaniem obcych cywilizacji oraz dalekimi wyprawami na egzotyczne lądy - jakich sama pewnie nigdy nie będę miała okazji odwiedzić, więc tym chętniej zagłębiam się w lekturę i chłonę historie, które ich dotyczą :)

 

Poza tym, Arkady Fiedler był również znakomitym przyrodnikiem i porucznikiem Wojska Polskiego. Osobiście poznał polskich lotników, walczących bohatersko w Bitwie o Anglię - i upamiętnił ich losy we wspominanym wcześniej Dywizjonie. Po wojnie powrócił do Polski i zamieszkał wraz z rodziną w Puszczykowie - lecz jego podróżnicza natura nie pozwoliła mu długo zagrzać miejsca w tej niewielkiej, spokojnej miejscowości. Łącznie odbył około 30 odległych wypraw i napisał 32 książki, które ukazały się w 23 różnych językach i przeszło 10-milionowym nakładzie. Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykowie mieści się w ówczesnym domu pisarza, działa od 1974 roku i jest prowadzone przez członków jego rodziny. Można powiedzieć, że pod wieloma względami stanowi uwieńczenie oraz podsumowanie jego wieloletniej twórczości i aktywności.

 

 

 

Spora część ekspozycji Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykowie znajduje się na zewnątrz - co jest bardzo cenne zwłaszcza teraz, wczasach koronawirusa. Uwagę przykuwają tutaj głównie repliki legendarnego statku Krzysztofa Kolumba Santa Maria oraz słynnego myśliwca Hawker Hurricane - obie bardzo realistyczne, wykonane w skali 1:1, z wielkim pietyzmem i dbałością o wszystkie szczegóły. Poza nimi można obejrzeć też kopie wielu innych charakterystycznych rzeźb i zabytków z różnych zakątków świata - a także oryginał naszego rodzimego "komarka" (choć do tej pory nie wiemy, jaką rolę odegrał on w życiu Autora i jaki wpływ wywarł potencjalnie na jego twórczość ;) )

Jednym z ciekawszych przedmiotów jest zagadkowa postać z cywilizacji Majów, wyposażona w tajemnicze naczynie spoczywające na brzuchu. Nasz Bąbel stwierdził, że "na pewno jest to miejsce, w którym można posadzić kwiaty" - a tymczasem okazuje się, że dokładnie tam składało się serce ofiary, by przypodobać się powszechnie czczonym bóstwom...

 

Wewnątrz z kolei zajrzymy chociażby do "Tajemniczego świata Indian", gdzie powita nas między innymi figurka samego Arkadego Fiedlera, Fernando Corteza i zadumanego Krzysztofa Kolumba. Oprócz tego cała izba wypełniona jest najróżniejszymi indiańskimi symbolami, postaciami i malowidłami - a w jej najbardziej odległych zakątkach znajdziemy pogrążone w półmroku słynne grobowce, sarkofagi oraz indiańskie skarbce. 

Najwięcej domysłów,spekulacji i kontrowersji krążyło wokół wieka,zdobiącego sarkofag władcy Majów - Pacala. Niektórzy uważali nawet, że wizerunek na pokrywie przedstawia astronautę, siedzącego wewnątrz kabiny w momencie startu...

 

W ramach stałej ekspozycji - znajdującej się w dawnym domu Fiedlerów - zapoznamy się z licznymi rekwizytami pochodzącymi z Ameryki Północnej i Południowej, Afryki oraz Azji. Zostały one przywiezione do Puszczykowa nie tylko przez Arkadego Fiedlera - ale również przez jego dwóch synów, którzy odziedziczyli po tacie podróżniczego bakcyla :) Uwagę przykuwają tu rzeźby i maski obrzędowe, instrumenty muzyczne, sprzęty służące do polowania oraz myśliwskie trofea - a także kolorowe tropikalne motyle, odpowiednio spreparowane pająki, skorpiony, węże i krokodyle.

W 600-litrowym akwarium pływają sobie żywe drapieżne piranie ("patrz mamo,jakie ładne rybki!" ;)), a na ścianach nie zabrakło również okładek książek autorstwa Arkadego Fiedlera - ponieważ bez nich to wszystko nie miałoby najmniejszego sensu i to właśnie w nich odnajdziemy największe bogactwo wspomnień i spostrzeżeń, powiązanych ze zgromadzonymi w muzeum przedmiotami. 

 

Dla kogo Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykowie? 

*dla osób, które lubią takie podróżnicze klimaty oraz książki, które wyszły spod Jego pióra;

*dla ludzi, którzy cenią sobie miejsca niesztampowe, nietuzinkowe, odległe od typowej komercji;

*dla wycieczek szkolnych - w ramach edukacji geograficznej,historycznej i przyrodniczej;

*dla rodziców,którzy pragną zarazić swoje dzieci podróżniczą pasją i miłością do literatury;

 *dla miłośników egzotyki, dawnych cywilizacji i Wielkiej Przygody :)

***

Znacie to miejsce? Co o nim myślicie - i jakie wrażenie na Was wywarło? 

Gry i zabawy dla dzieci w domu, w przedszkolu i w terenie.

Żeby wymyślić angażujące, kreatywne gry i zabawy dla dzieci wcale nie trzeba wydawać fortuny ani kupować tony nowoczesnych gadżetów. Jak powiedział kiedyś Leonardo da Vinci, "prostota jest szczytem wyrafinowania" - i moim zdaniem słowa te można potraktować jako motto przyświecające książce Małgorzaty Cieślak.

Autorka zebrała na 336 stronach całe mnóstwo najróżniejszych gier, zabaw, prac plastycznych i innych aktywności, które wcześniej sprawdziła i przetestowała na własnych dzieciach :) Są to zajęcia pogrupowane według wieku, tematyki, towarzyszących im okazji oraz dziecięcych umiejętności, które rozwijają. Zestawienie może zatem towarzyszyć maluchowi już od pierwszego miesiąca życia - a potem być naszym poradnikiem i przewodnikiem po dziecięcych grach i zabawach przez co najmniej sześć kolejnych lat!

Nikomu chyba nie trzeba tłumaczyć, że zabawa jest niezwykle ważna i znamienna dla dziecięcego rozwoju. To dzięki niej dziecko odkrywa swój potencjał, uczy się samokontroli i wytrwałości, zdobywa motywację do pokonywania trudności i własnych ograniczeń. Czasami nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak wielką pracę wykonuje niemowlak czy kilkulatek w trakcie dostosowanej do swojego wieku zabawy - oraz jak bardzo wpływa to na jego kreatywność, wyobraźnię, motorykę i zdolności poznawcze! Właśnie dlatego dziecięce zabawy powinny być w dużej mierze spontaniczne, nieskrępowane, jedynie delikatnie ukierunkowywane i inspirowane przez dorosłych - a gwarantuję Wam, że w omawianej książce takich inspiracji i wskazówek zdecydowanie nie brakuje :)

Autorka podzieliła proponowane przez siebie gry i zabawy dla dzieci na kilka zasadniczych, najbardziej istotnych kategorii. Zaliczyła do nich zabawy i gry manipulacyjne, tematyczne, konstrukcyjne, plastyczne, dydaktyczne oraz ruchowe. Do żadnej z powyższych nie są potrzebne kosztowne zabawki prosto ze sklepowych półek - ponieważ z powodzeniem można wykorzystać zwykłą kartkę papieru, garnki, spinacze do bielizny, stare kartony i wiele innych przedmiotów codziennego użytku, dostępnych w każdym domu. Jestem pewna, że taka kompleksowa i przejrzyście opracowana ściągawka  przyda się wszystkim rodzicom - zarówno tym początkującym,jak i bardziej zaawansowanym ;) W końcu nasza kreatywność ma swoje granice i czasami zwyczajnie się wyczerpuje - więc jak najbardziej warto sięgnąć po cudze porady i pomysły :)

"Gry i zabawy dla dzieci"

Nasza Księgarnia

tekst: Małgorzata Cieślak

ilustracje: Joanna Zagner-Kołat

stron: 336