Jak ulżyć dziecku w przeziębieniu ? Sposoby, które sprawdziły się w naszym domu.

  
Dlaczego dziecko uczęszczające do przedszkola

 jest bardziej narażone na infekcje? 

To chyba oczywiste. Częstszy kontakt z innymi dziećmi oraz osobami dorosłymi, przebywanie w większym skupisku ludzkim i grupie rówieśniczej - a dodatkowo większa ilość sytuacji stresowych, które też mogą przyczynić się do czasowego obniżenia odporności i wzmożonej podatności na zakażenia. Rozpoczęcie przygody z przedszkolem to dla dziecka ogromna zmiana i wyzwanie w sensie emocjonalnym - a wiadomo, że stres często odbija się również na ogólnym samopoczuciu fizycznym i są to dwie sfery ściśle ze sobą powiązane. 

zdjęcie : Myriams-Fotos / pixabay

Przez pierwsze tygodnie przedszkola naszego synka bardzo często nękały bóle brzucha. Był niespokojny, nerwowy, miewał nawet stany podgorączkowe - choć wizyta u lekarza nie wskazywała na żadne zmiany chorobowe. Zaczęły się koszmary, nieprzespane noce, płacz i histerie bez żadnej wyraźnej przyczyny. Oczywiście podejrzewaliśmy, że prawdziwym powodem może być właśnie przedszkolna adaptacja i nowa sytuacja, w jakiej synek się znalazł. Jednak nie bardzo wiedzieliśmy, co jeszcze moglibyśmy zrobić - poza okazywaniem mu wzmożonej uwagi, troski, bliskości i czułości... 

Któregoś dnia podzieliłam się naszymi problemami ze znajomą farmaceutką - a ta poradziła mi, żebym sięgnęła po Viburcol. Już wcześniej słyszałam wiele pozytywnych opinii na temat tego leku, ponieważ moje koleżanki stosowały go u dzieci w trakcie niemowlęcych kolek i bolesnego ząbkowania. Okazało się, że równie dobrze sprawdza się także u starszaków - ułatwiając zasypianie, łagodząc bóle brzuszka, działając przeciwgorączkowo, przeciwzapalnie i uspokajająco w sytuacji stresu oraz najróżniejszych dziecięcych lęków...Aktualnie synek czuje się w przedszkolu coraz lepiej i z dnia na dzień jego aklimatyzacja przebiega coraz bardziej pomyślnie - ale z kolei zdarza mu się łapać najróżniejsze infekcje, dlatego Viburcol na stałe zagościł w naszej domowej apteczce.

  Przeziębienie u dziecka –  
czy zawsze wymaga natychmiastowej wizyty u lekarza ? 

Już na wstępie zaznaczam, że nie biegniemy z Bąblem do lekarza od razu, w trybie natychmiastowym - kiedy tylko synek zakaszle, kichnie czy pojawi się u niego lekki katar. W takich sytuacjach na początku próbujemy poradzić sobie z infekcją we własnym zakresie - i najczęściej się nam to udaje, a podawanie antybiotyku traktujemy jako absolutną ostateczność. Sama byłam dzieckiem przez wiele lat faszerowanym antybiotykami bez żadnego opamiętania - ze względu na przewrażliwienie moich rodziców oraz ówczesne metody leczenia naszych okolicznych pediatrów - i doskonale wiem, czym to grozi.

Domowe sposoby na odporność i przeziębienie. 

Pierwszą linię obrony stanowią z reguły domowe mikstury i sposoby na odporność, pochodzące z tak zwanej "apteczki babuni". Najczęściej wymienia się wśród nich wszelkie kiszonki, sok z malin z dodatkiem cytryny, syrop z cebuli czy też mleko z miodem, czosnkiem i odrobiną rozgrzewającego imbiru. Niestety, nasz Bąbel większości tych domowych receptur kompletnie nie toleruje - i w zasadzie jedynie sok z malin spotyka się z jego pełną aprobatą. Pozostałe specyfiki były przez niego zawsze wypluwane, stanowczo odrzucane albo wręcz zwracane na podłogę - więc ostatecznie zaprzestaliśmy namawiania synka do ich przyjmowania i w ramach tych w pełni domowych metod mamy dość mocno zawężone pole manewru. Zastąpiliśmy je natomiast tranem, probiotykami i kefirami -  oraz właśnie wspomnianym wcześniej Viburcolem (my akurat wybraliśmy wersję Viburcol Plus w łatwych do aplikacji doustnych kropelkach - aczkolwiek lek w postaci czopków jest również dostępny w aptekach bez recepty).

Inhalator, aspirator – a może plastry ułatwiające oddychanie ? 

Kiedy Bąbel był jeszcze malutki i nie potrafił samodzielnie oczyścić sobie noska - podobnie jak większość znanych mi rodziców stosowaliśmy u niego aspirator. Zdecydowaliśmy się na taki tradycyjny, napędzany siłą rodzicielskich płuc - ale są również dostępne wersje bardziej zaawansowane: elektroniczne lub podłączane do odkurzacza.

Oprócz tego nie wyobrażam sobie również przetrwania z chorym dzieckiem w domu bez inhalatora/nebulizatora. Jak już wcześniej na łamach bloga podkreślałam - to właśnie tego typu sprzęt kilkukrotnie uratował Bąbla przed pobytem w szpitalu i stanowi dla nas prawdziwe wybawienie w walce z kaszlem, katarem i nieżytem dróg oddechowych. Dzięki niemu dziecku zdecydowanie łatwiej się oddycha - a polecone nam przez pediatrę dodatkowe delikatne oklepywanie plecków po każdej inhalacji sprawia, że wydzielina nie zalega w organizmie,  znacznie szybciej się "odrywa" i wydostaje na zewnątrz. 

Na noc natomiast stosujemy plastry z uwalnianymi stopniowo olejkami eterycznymi. Są one przyklejane na piżamkę , a nie bezpośrednio na ciało dziecka. W związku z tym na pewno nie podrażnią skóry - natomiast zapewniają nam dużo spokojniejszy i przyjemniejszy sen bez kaszlu oraz wielokrotnych nocnych pobudek. 

Odpowiednia temperatura i wilgotność powietrza w mieszkaniu.

Warto zadbać również o odpowiednią temperaturę w mieszkaniu - która absolutnie nie powinna być zbliżona do tej przypominającej klimat tropikalnej wyspy ! Przegrzanie dziecka jest zdecydowanie gorsze, niż jego delikatne wychłodzenie - więc nawet w sytuacji przeziębienia wszystkie pomieszczenia w domu powinny być nadal solidnie wietrzone (oczywiście w ramach zdrowego rozsądku, bo postawienie chorego dziecka w potężnym przeciągu na pewno mu nie pomoże! ) Wedle opinii, jakich zasięgałam u kilku znanych nam lekarzy - optymalna temperatura powinna oscylować w granicach 20-21 stopni Celsjusza. Przekonajcie się zresztą sami , że im jest ona wyższa - tym powietrze jest bardziej "gęste" i tym trudniej się nim oddycha.

Skoro już mowa o temperaturze powietrza - równie istotna jest jego wilgotność. Centralne ogrzewanie czy klimatyzacja sprawiają, że śluzówki w nosie i gardle stają się przesuszone i podrażnione. Można nawilżać je wodą morską w sprayu - ale my w tym celu już na początku naszej rodzicielskiej kariery zaopatrzyliśmy się w nawilżacz. Przez pierwsze dwa lata znajdował się on w pokoju dziecięcym , a teraz stoi na szafce nocnej w naszej sypialni - ponieważ od drugiego roku życia Bąbla praktykujemy i popieramy całym sercem ideę współspania. Z własnego dzieciństwa natomiast doskonale pamiętam sytuacje, kiedy funkcję nawilżacza pełniły porozwieszane na grzejnikach wilgotne pieluchy tetrowe - albo pojemniki z wodą, umieszczone na szczycie kaflowego pieca.  

W trakcie przeziębienia warto też podawać dziecku dużo płynów. Dzięki temu wszelkie niepożądane wydzieliny się rozrzedzają i zostają szybciej wydalone z organizmu - a oprócz tego zapobiega się odwodnieniu i uzupełnia się utratę wody spowodowaną ewentualną gorączką oraz towarzyszącym jej obfitym poceniem.

***

Jestem pewna , że powyższa lista nie wyczerpała tematu w 100% – 

dlatego czekam również na Wasze sprawdzone metody w komentarzach. 

Mam nadzieję, że zechcecie podzielić się nimi ze mną oraz innymi Czytelnikami. 

______________________________

* niniejszy tekst jest oparty wyłącznie na naszych osobistych doświadczeniach; nie stanowi porady lekarskiej i z całą pewnością jej nie zastąpi. We wszystkich sytuacjach oraz wątpliwościach dotyczących stanu zdrowia dziecka  wskazana jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą - oraz uzyskanie od nich fachowej pomocy medycznej.