O psiej adopcji, Dezyderacie i rodzinnym Hygowaniu.

Jak wiecie, odnajduję przyjemność w czytaniu książek dla niemal każdej kategorii wiekowej. Zawsze kiedy kupuję je w prezencie dla któregoś z dzieci w rodzinie - to najpierw zagłębiam się w lekturę osobiście, żeby nie podarować komuś literackiego bubla.

"Zosia z ulicy Kociej. Na psa urok" to pozycja, która przez kilkanaście pierwszych stron trochę mnie irytowała. Jej udziwniony język, podsycany tworzonymi nieustannie neologizmami kilkuletniej Mani - bywał momentami jakby na siłę zabawny i nieco nużący. Cierpliwie jednak brnęłam dalej - ponieważ wierzyłam, że skoro cała seria o przygodach Zosi cieszy się tak wielką sympatią młodych czytelników, to musi być ku temu jakiś ważny powód. Bardzo szybko przekonałam się, że tych powodów naliczyć można całkiem sporo :)

Książka opowiada w sumie o sytuacjach całkiem zwyczajnych i prozaicznych - takich jak zbliżające się święta, wizyta w schronisku dla zwierząt, pierwsze szkolne fascynacje czy relacje w rodzinie wielopokoleniowej. Jednocześnie czyni to w sposób bardzo mądry, odrobinę filozoficzny i do bólu szczery - ponieważ właśnie takie są dziecięce obserwacje oraz małoletnie spojrzenie na świat.

Ponadto Agnieszka Tyszka propaguje niezwykle pozytywne i ważne wartości - jak chociażby szacunek do przyrody, dobrze pojęty i pozbawiony fanatyzmu patriotyzm oraz pełną odpowiedzialność za zwierzęta, które przyjęło się pod swój dach. Jako osobie, która wszystkie swoje czworonogi przygarniała prosto z ulicy albo zabierała w środku zimy z pustostanów i przystanków autobusowych - bardzo bliska jest mi idea adopcji psiaka ze schroniska, która przyświeca również książkowym bohaterkom.

ALE, ALE ! Psa nie wystarczy przecież adoptować ! Potem trzeba również troskliwie o niego dbać, zaspokajać jego potrzeby - a nawet sprzątać po nim kupy z osiedlowego trawnika. Zosia i Mania doskonale zdają sobie z tego sprawę - i są wręcz genialne w roli promotorek takiego nawyku wśród pozostałych, dorosłych sąsiadów :)

Trzeba też przyznać, że obie dziewczynki oraz ich rodzice - są niesamowicie oczytani, mają zdecydowanie refleksyjną naturę i skłonność do filozoficznych wynurzeń. Praktycznie przez całą książkę przewija się motyw Dezyderaty i rodzinnego HYGOWANIA - a więc cieszenia się z drobiazgów, dążenia do szczęścia, afirmacji życia i otaczającego nas świata. W wypowiedziach Zosi i Mani odnaleźć można bardzo trafne obserwacje na temat współczesnej rzeczywistości i relacji międzyludzkich - a jako dowód pozostawiam Wam poniżej kilka moich ulubionych, najbardziej znamiennych cytatów.

O TOLERANCJI I SZACUNKU DLA ODMIENNOŚCI:  "Zgoda na to, że obok są inni ludzie, ich różnorodne poglądy, sposoby myślenia, zwyczaje, prawdy. Bo przecież każdy z nas ma swoją własną prawdę (...) Nagle okazuje się, że jesteśmy do siebie podobni albo właśnie zupełnie różni - i to też jest piękne. Odkrywamy dziwne siateczki połączeń z odległymi zdarzeniami, czasami, ludźmi. Niektóre rzeczy stają się jasne, inne nabierają zupełnie nowych znaczeń, a nasz świat wzbogaca się o każde przeczytane słowo i o kolejną nową emocję." 

O PATRIOTYZMIE: "(On) o tym tylko mówi albo raczej ETYKIETUJE...Samochód, ubranie...No i dom, kiedy wywiesza polską flagę. A ja coś robię. Na przykład sprzątam ten kawałek ulicy. I posadziłam cebulki krokusów na wspólnym trawniku, żeby wszystkim było miło (...) "

" - Prawdziwy patriota sprząta po swoim psie !

- He ! He ! He !  A to niby czemu ?

- Żeby ojczyzna była piękniejsza !"  

O SPOŁECZEŃSTWIE I POLITYCE :  " - Drzewa są jedną wielką wspólnotą , troszczą się o siebie, i to między gatunkami, pielęgnują starych sąsiadów, dbają o dzieci, przekazują sobie informacje, ostrzeżenia, mają pamięć i uczucia... - W takim razie ten wasz SEKRETNIK DRZEW powinien być lekturą obowiązkową dla wszystkich polityków(...) OCZEWIŚCIE tylko dla tych, którzy umieją czytać ze zrozumieniem."

***

"Zosia z ulicy Kociej. Na psa urok"

 Nasza Księgarnia

tekst: Agnieszka Tyszka

ilustracje : Agata Raczyńska

stron : 224