Nauka literek i cyferek dla przedszkolaka - nasze sprawdzone domowe sposoby.

Nauka przez zabawę. 

Nie bez powodu uważa się, że dla dziecka najlepsza i najbardziej skuteczna jest nauka przez zabawę. Zwłaszcza dla dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym - czyli w okresie, kiedy to właśnie zabawa powinna stanowić zasadniczy sens kilkuletniego życia. Niejednokrotnie bawiąc się - maluszek nawet nie zauważa, że przy okazji  przyswaja mnóstwo nowej wiedzy i wartościowych informacji, które bardzo przydadzą mu się  na późniejszych etapach.

Wcale nie trzeba (a wręcz absolutnie nie powinno się) do czegokolwiek dziecka przymuszać. Ale czasami warto wykorzystać niesamowitą chłonność dziecięcego umysłu w tym najwcześniejszym okresie - i spróbować "przemycić" pewne edukacyjne treści w formie typowo rozrywkowej i zabawowej , co my uczyniliśmy w przypadku nauki literek i cyferek.

 Bardzo głodny literkowy potwór

Ze starego kartonu po butach i kolorowego papieru stworzyliśmy sympatycznego stwora, dla którego największym przysmakiem są literki. Najbardziej uwielbia samogłoski - ale również spółgłoskami nie pogardzi i jest otwarty na wszelkie nasze kulinarne propozycje ;) 

Specjalnie dla niego wydrukowaliśmy kilkukrotnie całe abecadło, żeby nigdy nie był głodny. Potwór informuje nas , na jaką literkę ma aktualnie największą ochotę - a zadaniem Bąbla jest spełnienie jego zachcianek i odnalezienie wszystkich określonych liter w naszej alfabetycznej rozsypance. Myślę, że z czasem zaczniemy karmić naszego przyjaciela również poszczególnymi sylabami, wyrazami oraz całymi zdaniami. 

  
Na jaką literę jest słowo ... ?

Tutaj sprawa jest bardzo prosta. Wystarczy wydrukować wszystkie litery alfabetu na planszach formatu A4 - a następnie dopasowywać do nich najróżniejsze obrazki (również wydrukowane i pozyskane z internetu - albo z wszelkich posiadanych w domu gier typu loteryjki, memory itd.) Dzięki temu dziecko uczy się, na jaką literę zaczynają się poszczególne wyrazy - a poprzez wielokrotne powtarzanie tej czynności zaczyna coraz lepiej kojarzyć zapis literki z konkretnymi obrazkami i słowami.

Palcem po kaszy pisane

W tym przypadku zamiast kaszy możemy użyć również mąki, cukru albo piasku - generalnie wszystkiego, po czym można wielokrotnie pisać palcami, a następnie "zmazywać" :) Na planszy przed naczyniem znajdują się kolejne litery, które Junior stara się (mniej lub bardziej wiernie) odtworzyć i odwzorować. Potem wystarczy tylko lekko potrząsnąć naczyniem  albo użyć maminego grubego pędzla do makijażu - żeby napisana literka zniknęła, a na jej miejscu pojawiła się następna. Uśmiech na ostatnim zdjęciu ewidentnie świadczy o tym, że satysfakcja ogromna ! ;)

Cyferkowa wieża z klocków

 

Żeby nie było zbyt nudno - naukę cyferek możemy połączyć z konstruowaniem własnej wieży z klocków. Każdy z plastikowych klocków oznaczamy konkretną cyfrą / liczbą - natomiast zadaniem dziecka jest ułożenie ich w odpowiedniej kolejności i stworzenie z nich budowli. Z czasem można dokładać kolejne elementy - w miarę jak dziecko będzie uczyło się liczenia na coraz wyższym i bardziej zaawansowanym poziomie.

 

  Cyferkowe plansze i pchełki

Tutaj możemy puścić wodze fantazji i przygotować całe mnóstwo różnych planszy , zależnie od zainteresowań i upodobań dziecka. Na zdjęciach są to akurat muchomorki - ale równie dobrze można wykorzystać np. biedronki z różnymi ilościami kropek czy jakiekolwiek inne policzalne motywy. 

Plansze z rysunkami przyporządkowujemy do konkretnych cyfr - a dla ułatwienia synek układa na nich plastikowe "pchełki" , żeby zaznaczyć, który element już został przez niego policzony. Często liczymy wspólnie i oczywiście na głos - żeby przy okazji się odpowiednio "osłuchać".

  

  Domowe puzzle DIY - pocięty obrazek  

Tnąc wydrukowane obrazki na cienkie paseczki, możemy przygotować własne układanki. Każdy z pasków numerujemy - i łącząc je ze sobą w jedną całość również głośno liczymy i wskazujemy na następujące po sobie cyfry. Zapewniam Was, że układanie takich domowych puzzli to dla dziecka wielka frajda - a ich przygotowanie trwa zaledwie chwilkę i wcale nie trzeba mieć do tego jakichś specjalnych zdolności.

Książeczki dobre na wszystko :)

Na koniec odsyłam Was również do dwóch świetnych propozcji Wydawnictwa Martel - które także proponują naukę literek i cyferek w bardzo atrakcyjnej, wesołej i przystępnej dla przedszkolaka formie.  

W "Alfabeciakach" i "Cyferkowie" wszystkie litery i cyfry opisane zostały w krótkich i bardzo szybko wpadających w ucho wierszykach. Na niesamowicie kolorowych i przyciągających wzrok ilustracjach towarzyszą im przedmioty i okoliczności, które w jakiś sposób się z nimi kojarzą - i o których opowiadają rymowanki.

Wierszyki są naprawdę zabawne, a literki i cyferki zostały w nich sprytnie i pomysłowo uosobione. Mają swoje ulubione zajęcia, zainteresowania, cechy charakteru, wady oraz zalety. Poszczególne słowa zaczynające się na daną literę zostały w tekście pogrubione oraz wyróżnione innym kolorem - żeby małemu czytelnikowi było je łatwiej namierzyć oraz skojarzyć z bohaterem wierszyka. Podobnie zresztą w przypadku cyferek - choć tutaj uczymy się przede wszystkim ich poprawnej odmiany, z którą dzieci mają dość często spore problemy (np. sześć, sześciu, o szóstej, szóstka...) 

Dodatkowo ,  książeczki są całokartonowe - a więc odporne na wszelkie zniszczenia i idealne dla dzieci w wieku przedszkolnym, które jeszcze nie zawsze potrafią obchodzić się  z nimi w stosowny, łagodny sposób ;)  

 To tylko niektóre z naszych propozycji -
ponieważ możliwości nauki przez zabawę są wręcz nieograniczone !

Przede wszystkim, jest to forma nie rodząca frustracji ani stresów -
za to stanowiąca dla dziecka czystą przyjemność i nowe, ciekawe doświadczenie.

Brzechwa, pociągi i kwiat lotosu - czyli nowości wydawnicze od Naszej Księgarni.

Wprawdzie nie udało nam się w tym roku wybrać na Targi Książki w Krakowie - ale nasza czytelnicza przygoda trwa w najlepsze! :) W ten weekend postanowiliśmy zrekompensować sobie brak obecności na targach jeszcze bardziej intensywną lekturą - oraz recenzją kilku nowości wydawniczych od Naszej Księgarni.

Opowiem ci, Mamo - co robią pociągi

Marcin Brykczyński, Artur Nowicki 

Tak strasznie żałuję, że nie wzbogaciliśmy naszej biblioteczki o książki z tej serii zdecydowanie wcześniej - kiedy tylko pojawiła się na rynku wydawniczym !  Jednak chyba tak miało być , że zaczynamy naszą czytelniczą fascynację właśnie tomem o pociągach - akurat w momencie, kiedy całe nasze mieszkanie zamieniło się w ogromny dworzec z mnóstwem peronów, a przez poszczególne pokoje biegną coraz to nowe splątane tory i kolejowe trakcje ;) Na dzień dzisiejszy - jest to dla naszego synka lektura wręcz idealna ! 

Mała ciuchcia Ryś z 1946 roku praktycznie codziennie staje się dla nas przewodnikiem po świecie pociągów oraz po historii kolei. Na poszczególnych stronach prezentuje nam zarówno bardzo wiekowe i niezaawansowane technologicznie parowozy - jak i najnowsze zdobycze japońskiej techniki, poruszające się po magnetycznych szynach z prędkością ponad 600 kilometrów na godzinę.

Ilustracje Artura Nowickiego to prawdziwy majstersztyk ! Znajdziemy na nich informacje na temat konkretnych modeli pociągów oraz najsłynniejszych kolejowych szlaków - a także obejrzymy wiernie odwzorowane dworce najróżniejszych miast Polski i świata. 

Poza świetnymi rysunkami jest tu również krótki wierszowany tekst autorstwa Marcina Brykczyńskiego, który ciekawie i z polotem przeprowadza małego czytelnika przez całą książeczkę. Choć oczywiście nie da się ukryć, że to obrazki grają tutaj pierwsze skrzypce - i że to dzięki nim dziecko może nie tylko dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy o maszynach, ale również przebrnąć przez liczne zagadki, quizy i łamigłówki. 

Reasumując, dla nas jest to propozycja bardzo interaktywna oraz angażująca - polegająca nie tylko na czytaniu i oglądaniu , ale również na podejmowaniu wyzwań rzucanych nam przez ciuchcię Rysia :) Mamy tu sporą dawkę wiedzy oraz ogromną porcję dobrej zabawy - która z pewnością spodoba się nie tylko miłośnikom pociągów :)

Mamo, nie mogę zasnąć -

Ines Castel-Branco 

 
Jak często zdarza się Wam słyszeć: "Mamo, nie mogę zasnąć?" Z pewnością znacie ten stan, kiedy maluch dosłownie pada z nóg, bez przerwy ziewa i trze oczy ze zmęczenia - a mimo to upragniony sen nie przychodzi, natomiast zamiast niego rodzi się płacz i frustracja.  

Może wynikać to z wielu różnych czynników - chociażby z nadmiaru bodźców oraz silnych emocji, których dziecko doświadczyło w ciągu całego dnia. Jeżeli u swoich pociech również borykacie się z podobnymi problemami - zachęcam Was do sięgnięcia po książkę Ines Castel-Branco.

Jest to tak naprawdę zapis rozmowy pomiędzy mamą a synkiem, w którym autorka w przystępny dla dziecka sposób opowiada o wielu sprawdzonych sposobach na wyciszenie . Znajdziemy tu praktyczne porady odnośnie uspokajania oddechu i zalecanych przed snem ćwiczeń - a także inne cenne wskazówki, które pozwolą nam uniknąć wieczornej nerwówki i batalii. 

Lektura uświadamia nam, jak istotne jest właściwe, świadome oddychanie i praca naszej przepony - choć na co dzień przecież tego nie kontrolujemy i nie zastanawiamy się nad tym zbyt głęboko.  Jest to dla dziecka wspaniała lekcja własnego ciała i jego życiowych funkcji - oraz wykorzystywania niezmierzonych możliwości, które nam one oferują, by polepszyć komfort naszego życia. 

Na końcu książeczki znajduje się również przewodnik dla rodziców, który raz jeszcze podsumowuje wszystkie opisane wcześniej ćwiczenia oraz skrótowo podaje sposoby ich wykonywania. Niektóre z nich wywodzą się z tai chi czy jogi - natomiast inne z bliższej nam kulturowo kinezjologii.  Myślę, że w dzisiejszych zabieganych i stresujących czasach taka lektura przyda się również cierpiącym na bezsenność dorosłym czytelnikom.

Brzechwa dzieciom. Dzieła wszystkie. Teatrzyki. 

Jan Brzechwa 

Do tej pory posiadamy w naszych zbiorach jedną z ulubionych książeczek mojego dzieciństwa. To ten egzemplarz po prawej - z lisem, dzięciołem i sową na okładce. Rok jego wydania to 1991 - a więc byłam wtedy pięcioletnią dziewczynką, której nawet przez myśl nie przeszło, że w przyszłości będzie wracać do tych samych wierszyków z własnym dzieckiem :)

Egzemplarz po lewej to również Brzechwa - lecz już w tegorocznej, teatralnej odsłonie. I za to właśnie najbardziej cenię sobie Wydawnictwo Nasza Księgarnia - że poza zupełnie nowymi tytułami lubi również wracać do klasyki i odświeżać utwory wspominane z wielkim sentymentem i uwielbiane przez cale pokolenia!

Bohaterowie zgromadzonych tu sztuk teatralnych są doskonale znani chyba wszystkim dzieciom. Na kartach książki spotkamy między innymi księżniczkę na ziarnku grochu, Czerwonego Kapturka, Kopciuszka czy Jasia i Małgosię. Odrębny i obszerny rozdział stanowią widowiska kukiełkowe skupione w "Teatrzyku Pietruszki" - który bardzo celnie wyszydzał ówczesne ludzkie wady i słabości.  

Tekst wzbogacony został pięknymi, barwnymi i utrzymanymi w baśniowych klimatach ilustracjami - a całość jest przystosowana wręcz idealnie do czytania z podziałem na role lub wystawiania na domowej, teatralnej scenie.

Niektóre z treści są na tyle ponadczasowe i aktualne, że równie dobrze moglibyśmy odnieść je do naszej XXI-wiecznej rzeczywistości. Inne natomiast współczesnemu czytelnikowi wydadzą się z całą pewnością jedynie ciekawostką z odległych czasów, reliktem przeszłości i czymś, co już dawno odeszło do lamusa. Mam tu na myśli zwłaszcza pewne proponowane przez Brzechwę metody i zalecenia odnośnie wychowywania i edukacji młodzieży - które w epoce indywidualizmu i rodzicielstwa bliskości wydają się absolutnie niestosowne i nie na miejscu. 

Jednocześnie to właśnie z takich utworów możemy czerpać wiedzę, jak zmieniało się podejście do dziecka na przestrzeni lat - i skąd biorą się niektóre przekonania naszych babć, mam i teściowych, a także nauczycieli "starej daty"... 

Na co jeszcze warto zwrócić uwagę w przypadku propozycji Naszej Księgarni? Nie da się ukryć, że zawsze są to książeczki pięknie i bardzo solidnie wydane - podawane czytelnikowi najczęściej w twardych oprawach oraz na świetnym gatunkowo papierze. Jestem przekonana, że z powodzeniem stawią one opór dziecięcej czytelniczej euforii, przetrwają najróżniejsze zawirowania i całe lata, by kiedyś (podobnie jak nasz egzemplarz z 1991 roku) stać się schedą dla następnego pokolenia :) 

 

Smaki jesieni - zupa krem z dyni na słodko, marchewkowe frytki, ciasteczka z dynią i cynamonem.

"Ty już lepiej bądź sobie tą blogerką - bo na kucharkę to się nie nadajesz." - usłyszałam kiedyś od męża, ale wcale się na niego nie obraziłam ;) Raz, że oboje mamy dość specyficzne poczucie humoru i duży dystans do siebie. A dwa - faktycznie gotowanie  nigdy nie było moją mocną stroną. Tej jesieni postanowiłam choć trochę to zmienić. Zapraszam więc na drugi w mojej karierze post kulinarny - a w rolach głównych : zupa krem z dyni na słodko, marchewkowe frytki oraz ciasteczka z dynią, wanilią i cynamonem. (Bez obaw, potrawy były testowane na całej naszej rodzinie - wszyscy żyjemy i mamy się całkiem nieźle !)

Zupa dyniowa na słodko -

z kokosem, wanilią i orzechami laskowymi.

Moja pierwsza zupa z dyni była kompletnym niewypałem - a w dodatku zrobiłam ją w dość mocno przyprawionej wersji, której Bąbel nie chciał nawet spróbować, sugerując się samym zapachem. Wariacja widoczna na zdjęciach to natomiast zupa dyniowa na słodko - z dodatkiem cukru waniliowego, kokosowego mleka i laskowych orzechów. 

 600 ml wody

 1 cukier waniliowy

2 łyżki śmietany kremówki

1/2 niewielkiej dyni hokkaido

pół szklanki mleka kokosowego (może być też zwykłe krowie)

wiórki kokosowe i orzechy laskowe do dekoracji

Z dyni wybieramy część z pestkami. Połowę warzywa obieramy ze skórki, miąższ kroimy w kostkę i gotujemy do miękkości w wodzie. Następnie odcedzamy go i blendujemy na gładko z mlekiem kokosowym, śmietaną i waniliowym cukrem. Posypujemy dla ozdoby wiórkami i posiekanymi laskowymi orzechami.  Możemy podawać taką zupę z gotowanym ryżem - jeśli chcemy , by była bardziej sycąca.

Frytki z marchewki -

posypane bazylią, oblane sosem czosnkowym. 

To dla naszej rodziny zupełna nowość - ponieważ do tej pory jadaliśmy tylko tradycyjne frytki z ziemniaków. Te marchewkowe są zdecydowanie mniej chrupiące - ale za to o niebo zdrowsze i mniej kaloryczne. Ich stosunkową miękkość rekompensuje natomiast połączenie z sosem czosnkowym, które zostało docenione nawet przez dość wybrednych Bąblowych dziadków ;)

kilka dużych marchewek

oliwa z oliwek lub olej kokosowy

sól, pieprz i bazylia do smaku (lub inne przyprawy - wedle uznania)

starty czosnek, naturalny jogurt i zioła (na sos)

Marchewki obieramy i kroimy w dość cienkie podłużne paski. Posypujemy je solą, pieprzem i bazylią, skrapiamy oliwą i zostawiamy na 20-30 minut, żeby "przeszły" przyprawami. Potem pieczemy przez około 45 minut w piekarniku nagrzanym do temperatury 180 stopni. Również można podawać je z ryżem, jako bardziej treściwy posiłek.

Ciasteczka z dynią, 

cynamonem i cukrem waniliowym. 

Mówiąc szczerze, ciasteczek obawiałam się najbardziej - ponieważ zwykle w wielkich bólach rodził się jakiś kompletnie nieudany, niejadalny zakalec ;) Tymczasem te dyniowe wyszły mi tak smaczne, że dwie pełne blachy zniknęły w iście zawrotnym tempie. Cała rodzina już w tej chwili domaga się takich samych na Boże Narodzenie - dlatego zamroziłam trochę puree z dyni na później i przed świętami na pewno znów wkroczę do akcji ;)

 200 g mąki ( u mnie tortowa)

pół łyżeczki sody lub proszku do pieczenia 

 puree z połówki dyni hokkaido

 szczypta soli do smaku

łyżka cynamonu 

 100 g cukru pudru

100 g masła

1 żółtko

cynamon i cukier waniliowy (do posypki) 

 

Robimy puree z dni. Kroimy ją w kostkę, układamy na blaszce i pieczemy do miękkości w piekarniku nagrzanym do 180 stopni. (U nas trwało to jakieś 40 minut). Następnie blendujemy albo rozgniatamy widelcem. 

Masło ucieramy z cukrem na puszystą masę. W międzyczasie dodajemy mąkę wymieszaną z cynamonem i sodą oraz żółtko.  Łączymy wszystkie składniki z dyniowym puree, cały czas dokładnie mieszając. Wyrabiamy ciasto i formujemy z niego kulki wielkości włoskiego orzecha. Obtaczamy je w cynamonowo-waniliowej posypce, lekko spłaszczamy i pieczemy przez około 15-20 minut w 170 stopniach. (Uwaga ! Nie są to kruche ciastka.  W środku są pulchne, lekko wilgotne i klejące. Ich wnętrze powinno być miękkie i puszyste, niezbyt zbite.)

A jakie są Wasze ulubione jesienne smaki ? :)

Zamiast do centrum handlowego - zabieram dziecko...do lasu !

Z lasem związane są wszystkie moje najmilsze wspomnienia z dzieciństwa. 

Wspólne wyprawy z rodzicami i dziadkami na grzyby. Maliny i jeżyny zjadane prosto z krzaczka. Napełnianie wiklinowych koszyków mikroskopijnymi jagodami, które barwiły palce jak  najprawdziwszy atrament...Od samego początku zależało mi, żeby nasz Bąbel miał z lasem podobne, przyjemne skojarzenia - dlatego mając do wyboru weekend spędzony w centrum handlowym albo na łonie natury, praktycznie zawsze decydujemy się na tę drugą opcję. 

Być może uznacie nas za dziwaków - ponieważ akurat las nie należy aktualnie do zbyt częstych kierunków rodzinnych podróży. Jednak mamy swoje niezbite argumenty i prawdziwego leśnego fioła - który nawet dziecięce czapki, szaliki i inne jesienne akcesoria każe kompletować nam w taki sposób, by się jednoznacznie z lasem kojarzyły i by przeważały wśród nich najróżniejsze leśne motywy :) 

 

Kontakt z przyrodą jest zawsze w cenie !   

Zwłaszcza w obecnych czasach, kiedy coraz mniej jest na świecie takich prawdziwych enklaw ciszy i harmonii - przekształconych przez człowieka jedynie w minimalnym stopniu oraz stanowiących ostoję dla wielu rzadkich roślin i zwierząt. 

Obawiam się, że już za kilka czy kilkanaście lat nasze dzieci będą mogły podziwiać niektóre  gatunki jedynie w obrazkowych książeczkach i atlasach przyrodniczych - więc dopóki mamy okazję oglądać to wszystko na własne oczy i odbywać personalne spotkania z zającem, sarną czy jeżem, zdecydowanie warto z tej sposobności korzystać...

...A przy okazji - uczyć dziecko szacunku dla środowiska.  

Kształtować w nim właściwe, proekologiczne postawy. Tłumaczyć i pokazywać na własnym przykładzie, jak powinniśmy zachowywać się w lesie - jakich zasad przestrzegać i co robić, by czerpać pełnymi garściami ze wszystkich dobrodziejstw, a jednocześnie nie zakłócać spokoju jego mieszkańców. 

Niestety, czasami zdarza się nam trafiać również na totalne antywzorce. Dzikie wysypiska, hałdy śmieci usypane na leśnych polanach, rzucone w trawę puszki i papierki. Ale to też jest jakaś okazja, żeby dziecko uwrażliwić - a kilkulatek doskonale już takie rzeczy ogarnia i rozumie. 

 

Las to najlepsza ścieżka sensoryczna !     

Może niekoniecznie dla małych stópek (bo chyba nikt nie zdecyduje się puścić tam dziecka boso ) - ale dla niewielkich rączek już jak najbardziej :) Pomyślcie sobie tylko...Szorstka kora drzew, mięciutki mech, szeleszczące i kruszące się w dłoniach jesienne liście, kasztany idealnie gładkie w środku i kłujące na zewnątrz...Wszelkie możliwe faktury i powierzchnie - niesamowicie atrakcyjne dla dziecka i zróżnicowane w dotyku.

 W lesie możecie oddychać naprawdę pełną piersią - 

zarówno dosłownie, jak i w przenośni!  Powietrze jest tam rześkie, czystsze niż gdziekolwiek indziej, wypełnione naturalnymi olejkami eterycznymi. Przesycone zapachem świerków, jodeł oraz sosen - a nie od dziś wiadomo, że wszystkie powyższe działają antybakteryjnie, przeciwwirusowo i wykrztuśnie, a także stymulują oraz wzmacniają układ odpornościowy. 

Otoczenie zieleni i roślin działa relaksująco i odprężająco  - 

i nie jest to informacja wyssana z palca, lecz poparta wynikami licznych badań naukowych. Zawsze w duchu śmiałam się z osób, które praktykowały przytulanie się do drzew, żeby czerpać z nich jakąś tajemną moc i energię. A tymczasem - nasz Bąbel kiedyś zupełnie sam i przez nikogo nie inspirowany podszedł do drzewa i objął je ramionami. Na pytanie, dlaczego - odpowiedział po prostu: "Bo ja bardzo lubię drzewa". Od tamtej pory również my nabraliśmy do wiekowych dębów i młodych brzózek jeszcze większej sympatii :)

W lesie maluszek się męczy - i wbrew pozorom, jest to ogromna zaleta.

Dziecko zmęczone i odpowiednio "wybiegane" - to również lepszy apetyt i twardszy, niczym niezmącony sen w nocy. A przy tak zatrważających statystkach dotyczących aktywności fizycznej dzieci i młodzieży - każda forma ruchu jest jak najbardziej potrzebna, wskazana i mile widziana.  

Wyprawa do lasu jest jedną z najbardziej ekonomicznych rozrywek, 

jakie możemy sobie rodzinnie zafundować. Tak naprawdę wystarczy zabrać ze sobą kanapki i termos z gorącą herbatą. W bardzo prosty i niskobudżetowy sposób budujemy wzajemne relacje, spędzamy wspólnie czas i wymyślamy całe mnóstwo tematycznych zabaw. Nie wyobrażam sobie robić tego samego podczas całego dnia w męczącej, głośnej i zatłoczonej galerii handlowej. Zdecydowanie wolę, żeby  nasz synek wiedział, czym jest szelest liści  pod butami, stukot dzięcioła oraz babie lato - niż  znał  na pamięć  nazwy i logotypy wszystkich popularnych sieciówek ;)

W czasie naszych jesiennych spacerów po lesie towarzyszą nam 

dziecięce nakrycia głowy ze sklepu Super-Czapki.pl. 

Szczególnie polubiliśmy się z modelem Pupill FOX - stylizowanym na uroczego liska. Czapka jest dość gruba i ciepła - idealna na chłodniejsze jesienne i zimowe dni - a jednocześnie posiada też bawełnianą, oddychającą podszewkę. (Dzięki temu główka dziecka nie poci się tak, jak to często bywa w przypadku czapek z podszewką polarową.)

Dodatkowo została opisana przez producenta jako 'soft touch' - i dotykając jej, trudno się z tym oznaczeniem nie zgodzić. Jest naprawdę milutka, delikatna i miękka - i na szczęście w niczym nie kojarzy się z pewnymi szorstkimi, drapiącymi czapami, które do tej pory wspominam jako koszmar własnego dzieciństwa ;) Gdybym sama miała taką kilkanaście lat temu - na pewno nie ściągałabym jej z głowy tuż po wyjściu z domu, kiedy tylko rodzice tracili mnie z oczu ;)

Dzięki uprzejmości Zespołu sklepu Super-Czapki.pl - 

mam dla Was specjalny kod rabatowy : NASZEBABELKOWO

uprawniający do 10% zniżki na nową kolekcję (produkty nieprzecenione) .

Kod obowiązuje do 31 października 2017 -

więc spieszcie się i korzystajcie, zanim zaskoczy Was naprawdę zimna i wietrzna pogoda :)